Initiatief en draagvlak
Het initiatief voor een ontwikkelingsproject ligt altijd bij de dorpsgemeenschap. Meestal heeft het dorpsbestuur of een andere groep actieve mensen uit de dorpsgemeenschap gehoord van Chamavita of de resultaten gezien in naburige dorpen. Voordat Chamavita met een aanvraag aan de slag gaat, moet het dorp zelf een aantal stappen zetten en een startbedrag in geld bijeen brengen.

Eigen bijdrage in de voorbereiding

  • Het dorp moet een waterbron vinden/voorstellen die voldoende water heeft om alle inwoners van 15 liter water per persoon per dag te voorzien. Dat is inclusief de bevolkingstoename voor een periode van minimaal 20 jaar – dat is ook de levensduur van een watervoorzieningsysteem.
  • Het dorp moet het volledige landmeetwerk betalen dat nodig is om een zwaartekracht watervoorziening te kunnen ontwerpen.
  • Het dorp moet zorgen (aanvragen en betalen) voor de vergunningen, die nodig zijn om het systeem te mogen aanleggen.

Alleen als het dorp hiertoe bereid en in staat is, gaat Chamavita aan de slag met de voorbereidingen. Chamavita meet waterhoeveelheden, regelt landmeters van het district, maakt een projectbeschrijving met begroting, zoekt financiering, draagt zorg voor de technische realisatie en traint de lokale bevolking in onderhoud en organisatie.
Alle drinkwatervoorzieningen bestaan uit zwaartekrachtsystemen. Dat wil zeggen: het water wordt opgevangen van een hooggelegen bron en via leidingen, die een natuurlijk verloop hebben, naar het dorp geleid. Er zijn dus geen pompen – en brandstof – voor nodig.

Eigen bijdrage in de uitvoering
Ook aan de uitvoering moet een dorp een eigen bijdrage leveren, in geld en vrijwilligerswerk. Deze bijdrage bestaat uit:

  • het graven van alle sleuven voor de buizen
  • het slaan van het grind dat nodig is voor de betonconstructies
  • en voor de rijkere dorpen: het betalen van een eigen bijdrage in contanten.

In totaal komt de eigen bijdrage van de gebruikers neer op 10 à 15% van het totale projectbudget.
De overige 85 tot 90 % van het projectbudget – via fondsenwerving buiten de gemeenschap – komt neer op een investering van € 50 tot €80 per hoofd van de bevolking. De kosten voor beheer en onderhoud daarna – door de gebruikers zelf opgebracht – komen neer op € 0,50 per persoon per maand.

vergadering met wateringenieur van Chamavita

Vereniging van Watergebruikers
De vroegere watercomités in de dorpen zijn sinds 2008 vervangen door de Water Gebruikers Verenigingen (WGV’s), in Tanzania Community Owned Water Supply Organisations (COWSO’s) genoemd. Elk gehucht (woonkern) van het dorp kiest een watercomité. Dit comité bestaat uit zes personen, onder wie minimaal drie vrouwen. De COWSO wordt gevormd uit vertegenwoordigers van deze watercomités. Elk gehucht heeft twee leden van het watercomité in de COWSO. De COWSO moet voor minimaal 50% uit vrouwen bestaan.

De COWSO is een geregistreerde vereniging, met alle juridische rechten en plichten die voortvloeien uit de Tanzaniaanse waterwetgeving: de National Water Policy van 2002 (NAWAPO).

Dorpsloodgieters en tappuntbeheerders
Elk dorp wijst twee inwoners aan die tijdens de constructie meewerken met de professionele loodgieters en metselaars. Na afloop zullen deze inwoners voldoende kennis hebben om het systeem te kunnen onderhouden. Zij worden dan de dorpsloodgieters. Bovendien wordt voor elk watertappunt een verantwoordelijke gekozen. Deze dorpelingen, tappuntbeheerders (Domestic Point Care Takers) genoemd, volgen gedurende de constructiefase een eenvoudige training in leiderschap, organisatie en boekhouden. De tappuntbeheerders moeten ervoor zorgen dat de omgeving van het tappunt schoon blijft, dat de kraan goed blijft functioneren en dat de waterbijdrage van de families die deze kraan gebruiken, wordt opgehaald en afgedragen aan de COWSO.

Contract met drinkwaterbedrijf Taruwasco
In 2014 heeft Chamavita het drinkwaterbedrijf Taruwas opgericht, dat de COWSO’s ondersteunt bij het beheer en onderhoud van hun drinkwatervoorziening. De COWSO’s zelf blijven verantwoordelijk voor de inning van de betaling van de gebruikers voor het afgenomen drinkwater. Met dat geld kunnen de dorpsloodgieters en tappuntbeheerders betaald worden en noodzaklijke reparaties worden uitgevoerd.